Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Crataegus monogyna & Spergula rubra

fotò
fotò
Acinié

Crataegus monogyna

Rosaceae

Àutri noum : Acinas, Aubrespin, Poumetié, Peretié, Peto-fouirié.

Noms en français : Aubépine à un style, Bois de mai.

Descripcioun :
L'acinié fai proun de flour blanco à la primo, pièi porto de pichot fru rouge, lis acino vo poumeto.

Usanço :
Li flour e li fru soun vertuouso contro l'ipertesuro e pèr lou bato-cor : "La flour, n'i'a que n'en prenon pèr faire toumba la tensioun" (P. Pavon in O. Madon, op.cit. p. 58). Faire uno tisano emé un cuié de flour secado pèr tasso. Èi peréu uno planto sedativo : "Se metié dins lou biberoun deis enfant quand èron pichounet pèr li faire dourmi" (M. Duplan Ibid.).
"Dins lou tèms, sis ensertavon sus leis acinié de peros, de gnèspous [...] nautre l'avèn agu fa. O, o, sus lei bouishoun, lou gnespoulié prenié bèn aqui, [...] la souleto cauvo es que mounto pas aut" (in J.-L. Domenge, EbV, op.cit.).

Port : Aubret
Taio : 1 à 6 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Crataegus
Famiho : Rosaceae


Ordre : Rosales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 10 à 15 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Abriéu à Juliet

Liò : Roucaio - Sebisso - Relarg à jóuinis aubret - Óuriero de bos
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Crataegus monogyna Jacq., 1775

fotò
fotò
Espargouto(-roujo)

Spergula rubra

Caryophyllaceae

Autre noum : Praussèli.

Nom en français : Spergulaire rouge.

Descripcioun :
Aquelo espargouto trachis sus li camin trepa e li tepiero seco "duberto" sablous, secarous e séusous. Rebalo souvènt au sòu. L'enflourejado èi glandoulouso alor que la baso de la planto a ges de péu. Li entre-nous soun mai long que li fueio e lis estipulo soun en lanço e pounchudo. Regardas tambèn li sepalo que dèvon agué lou bout redoun e li grano èstre bruno founso e rufo. Pensa de coumpara emé lis àutri espargouto pèr pas s'engana.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 5 à 25(35) cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Spergula
Famiho : Caryophyllaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 6 à 8 mm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Si
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à avoust

Liò : Tepiero seco - Trepadou
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Spergula rubra (L.) D.Dietr., 1840 (= Spergularia rubra J.Presl & C.Presl, 1819 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
R
R
RR
ges
C
ges
CC
ges

Crataegus monogyna & Spergula rubra

CCC
CC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC

Coumpara Acinié emé uno autro planto

fotò

Coumpara Espargouto(-roujo) emé uno autro planto

fotò